آب و هواي ونيز

آب و هواي ونيز

ونيز "شهر روي آب" در شمال ايتاليا بر روي تالاب ونيز و از قسمت شمال شرقي‌ در مجاورت درياي ادرياتيك قرار دارد. ونيز در امتداد ۱۱۸ جزيرهٔ كوچك ما بين دهانهٔ پو و رودخانه پياو واقع شده است. مهمترين دليل براي معروف بودن اين شهر وجود كانال‌ها در ميان آن و بر روي اين باتلاق است. اين شهر بي‌ نظير در اروپا بزرگترين منطقه بدون ماشين را در قسمت قديمي شهر با وجود ۱۵۰ كانال به جاي جاده‌ها به خود اختصاص داده است. در اين منطقه مردم براي جابجايي‌ يا از وسايل آبي مانند قايق استفاده كرده و يا پياده روي مي كنند. بخاطر شناور بودن اين شهر بر روي كانال‌ها (همانند آمستردام) ميزان رطوبت هوا بالا مي باشد، و اين موضوع در تابستان وقتي‌ كه با گرماي هوا همراه مي شود آزار دهنده و شرايط ناراحتي‌ ايجاد مي‌كند. علي رغم اين موضوع اين شهر در ماه‌هاي ژولاي و آگوست بيشترين تعداد توريست را به خود مي‌بيند. بنابراين ظرفيت هتل‌ها در اين ماه‌ها تكميل مي باشد، پس اگر قصد سفر به ونيز، با وجود آب و هواي ونيز شرجي و گرم در اين ماه‌ها را داريد از قبل هتل خود را رزرو كنيد.

آب و هواي ونيز در تابستان

تابستان در ونيز از ماه جون با ميانگين دماي‌ ۲۵ درجه در گرمترين زمان و ۱۶ درجه در سردترين زمان آغاز مي شود. گرما در ماه ژولاي و آگوست با دماي ۲۰ و حداكثر ۳۰ درجه به اوج خود مي‌رسد. هواي كمي‌ باراني در گرماي تابستان موجب تحمل پذير كردن هوا شده است. گرما و رطوبت زياد باعث اين شده است كه رعد و برق را در بالاي سر خود روي كانال‌ها را شاهد باشيد اگر چه اين رعد و برق‌ها باعث خلل در سفر شما مي شود، اما به رمانتيك بودن سفر مي افزايد. وزش بادها باعث آسماني صاف و درخشان كه تلالو خورشيد را به بالاترين سطح مي‌رساند. ماه ژولاي آفتابي‌ترين وقت سال با ۹ ساعت تابش آفتاب است.

آب و هواي ونيز در پاييز و بهار

اين فصل ها دورهٔ تغييرات متناوب است. نزديك بودن هر دوي اين فصل ها به تابستان باعث گرماي دلپذير در روزها و خنكي تازه در شب‌ها شده است. در ماه مي ميانگين حداكثر و حداقل دما به ترتيب ۲۱ و ۱۲ درجه سانتيگراد مي باشد. همچنين در اكتبر شاهد دماي ۱۸ درجه در گرمترين و ۹ درجه در سردترين زمان هستيم. هر دوي اين ماه‌ها داراي بارش باران تقريبا مشابه مي باشند. تنها تفاوت هواي آفتابي تر در بهار نسبت به پاييز است.اگر مي توانيد از سفر در تابستان بگذريد، پيشنهاد ما به شما سفر در پاييز و بهار است. بهترين زمان براي بازديد از ونيز ماه آوريل تا جون يا سپتامبر و اكتبر مي باشد. در طول اين سفر انتظار آب و هواي متغير را داشته باشيد، به طوري كه آسمان آفتابي در چند لحظه به آسماني ابري و خاكستري تبديل مي شود. به هر حال همه مي دانند كه دليل سفر به ونيز لذت بردن از آب و هوا نيست بلكه بازديد از بناهاي تاريخي با افقي پايان ناپذير سفري فراموش نشدني را به ارمغان مي آورد.

خطرات آب و هواي ونيز

به عنوان يك شبه جزيره،‌ اصلي‌‌ترين خطر آب و هوايي‌ وجود آب است. جدي‌ترين مشكل براي توريست ها و افراد محلي باران‌هاي سنگين، جذر و مد و تغييرات ناگهاني آب و هوايي مي باشد. اين مشكلات باعث بالا رفتن آب و احتمال غرق شدن شهر مي شود. از روز تأسيس اين شهر بزرگترين مشكل وجود جذر و مد آب بوده است. آكوا آلتا (سطح آب بالا) براي توصيف زماني‌ است كه ميزان آب به اندازه‌ايي بالا مي آيد كه بيشتر ميدان‌ها و خيابان‌ها را آب فرا گرفته و سيل جاري مي شود. اين اتفاق معمولا هر ۴ سال يك بار در ماه‌هاي نوامبر و دسامبر رخ مي دهد. زمان اتفاق افتادن اين رويداد به وسيله راديو و ناقوس وسط ميدان اصلي‌ به مردم هشدار داده مي شود. آكوا آلتا رويدادي است از تركيب بادهاي شديد جنوبي و موجهاي بلند ادرتيك مي باشد. اين اتفاق هنگامي‌ كه ميزان آب به ۱۴۰ سانتيمتر بالاتر از سطح خيابان مي‌رسد، رخ مي دهد. آكوا آلتا به خودي خود خطرناك نمي باشد، بلكه تنها موجب خيس شدن شما مي شود. براي فرار از اين خيس شدن بهترين راه حل ماندن در يكي‌ از اتاق‌هاي موزه‌ها و يا ماندن در هتل در طول اين مدت مي باشد. در غير اين صورت شما مي توانيد چكمه‌هاي مخصوص باران را بپوشيد و به گشت و گذار خود ادامه بدهيد. مشكل بزرگ بعدي اين است كه سطح آب به طور دايم در حال افزايش است و احتمال غرق شدن شهر را بالا برده است. موقعيت شهر هميشه نا امن بود است. اين نا امني ناشي‌ از رسوبات آبي‌ كه در دهانه رودخانه پو مي باشد. پروژه قرن ۱۹ كه شامل ساخت پل براي ريل قطار به منظور وصل كردن اين جزيره‌ با سرزمين اصلي‌ بوده آسيب‌هاي جبران نا پذيري به كفّ آب وارد كرده است. در قرن ۲۰، صنعت تنها كاري كه براي حل اين مساله كرده پمپ كردن حجم عظيمي از آب هاي زير تالاب مي باشد. در ۱۰۰ سال گذشته جزيره‌ ونيز حدود ۹ اينچ به زير آب فرو رفته است. در سال ۲۰۰۳ يك تيم‌ مهندسي كار خود تا بر روي پروژه آغاز كرده است. هدف از اين پروژه ساخت خروجي‌ها در كف آب واقع در ورودي ۳ كانال اصلي‌ مي باشد. اين ورودي تالاب را به درياي باز هدايت مي‌كند و باعث نجات شهر از غرق شدن مي شود. هنگامي‌ كه سطح آب پايين و معمول است اين خروجي‌‌ها پر از آب مي شود. هنگام جذر و مد، وقتي‌ سطح آب بالا مي آيد اين دهانه ها خالي‌ از آب شده و با انباشته شدن‌هاي فشرده مانع وارد شدن آب به داخل تالاب مي شود. اين پروژه طوري برنامه ريزي شده كه در سال ۲۰۱۶ به پايان برسد. اميد به اين است كه اين پروژه يك چارهٔ دراز مدت باشد كه بعداً جزو آثار تاريخي اين شهر به حساب آيد.

اميدواريم از اين مطلب لذت برده باشيد. در مورد تور اروپا و تور ايتاليا نياز به راهنمايي داريد؟ همين حالا با ما تماس بگيريد.

منبع: آب و هواي ونيز